kahapon.
pakiramdam ko ba ay para akong walang kwenta.sa kabila ng masayang tawanan ng aking mga pinsan, ang pagigitara ng aking kapatid na sinasabayan ng kantaan nila, ang mga masasarap na pagkain na nakahanda sa mesa, nandoon lang ako, nakikinig, nag iisip at pingamamasdan ang pag ambon sa labas.para bang nakikiayon sa aking ang panahon.malamig at makulimlim.
hindi ko na nga nabisita ang aking lola.tinamaan na rin kasi ang aking diwa ng katamaran.oo, katamaran.at dahil sa katamarang iyon ay pinili ko na lamang na mahiga sa aking kwarto, nakakumot at nagtetxt sa ilan sa aking mga kaibigan at sa aking hari. at dahil rin sa katamarang iyon, nawalan ng saysay ang mga taong nakapalibot saakin.
eto na yata ang pinaka nakakawalang ganang pasko sa buhay ko.hindi ko alam koung bakit.ewan ko ba.iba lang talaga ang palagay ko tugnkol sa araw na iyon.hm.pero.di ko na iyon masyadong iniisip kasi na saakin naman ang pinakamagandang regalo na natanggap ko sa buong buhay ko.sino pa nga ba?nag papasalamat ako sa Diyos sa pagdating niya sa buhay ko dahil kung wala siya, hindi naman ako magiging kasaya.

ang tugang q.ahaha.mau mn.gusto q lng ikang i-feature igdi.naks.asus.ahaha.ui.ui.hapi bday satu.hhe.mua.

paalam sa ikalabing apat na taon ng buhay ko.
hha.ako ngayon ay labing limang taong gulang na.isang taon na naman ang dumagdag sa pahina ng aking buhay.tumanda na naman akong muli ng isang taon.hm.iniisip ko nga, sana sa pag tanda ko, kasabay nito ang pagpapalawak pa ng aking mga limitasyon.mm.alam mo na.yung para maging legal.ahaha.biro lang.
pero.di nga.totoo yun.sana tlga.hhe.
maiba ako. .
pag gising ko kaninang umaga.niyakap ko muna si mungkee at saka tiningnan ang mga mensahe sa aking cellphone.ang daming nagtxt.at bawat isa ay may lamang pagbati sa akin para sa aking kaarawan.ang saya ko.kasi naalala nila ang aking kaarawan kahit papanu.lalo na ng mabasa ko ang mensahe sa akin ng aking pinakamamahal[naks!] ahaha.bumati kasi siya ng alas dose ng gabi. :]
pag gising ko patuloy pa rin akong nkakatanggap ng mga pagbati.naisipan kong magblog.nabasa ko ang mga blog ng ilan saaking mga kaibgan. at nafeature ang pangalan ko at ni borj at jerald.sabay kasi ang aming kaarawan.nakakatuwa naman.

sa lahat ng bumati.maraming salamat sainyo. XD

wah!labing apat na araw pa ang hihintayin ko bago kami magkita.labing apat na araw.ibig sabihin, dalawang linggo.para saakin parang isang buwan iyon.gusto ko na siyang makasama.gusto ko nang marinig ang malaming niyang boses.at kung paano niya tawagin ang aking pangalan.jess.
kagabi ay magkatext kmi at sabi niya saakin ay mamimiss niya rin daw ako.sabi niya pa nga, panu na raw siya sa mga darating pa na araw na hindi kami magkasama.hai.tsk.isa lang ang paraan upang maibsan ang lungkot na nadarama ng aming mga puso.yun ay ang pag text.kahit papano ay nakakatulong rin ito.
oo nga pala, nalalapit na ang araw ng aking kaarawan.bago kami magkahiwalay noong disyembre labingsiyam, may ibinigay siya saakin na paperbagat nakapaloob dun c mungkee-ang stufftoy na unggoy. at isang card na sabi niya'y buksan ko lng daw sa pagsapit ng aking kaarawan.hm.ano kaya ang laman nun.:]
c mungkee-hai.ang cute na unggoy.hhe.natutwa ako kapag nakikita ko siya.naalala ko kasi sa kanya c mark.hhe.pero sa kabilang banda, nalulungkot pa rin ako kasi mas lalo ko siyang namimiss.pero nanjan pa rin ang stufftoy.lagi ko nga itong yakap yakap.iniisip na sana'y siya ito.

natatawa lang ako sa sarili ko.palibhasa kasi umagang umaga naka online at nagbo-blog.tsk.wala lang.gusto ko lang kasing i share ang nararamdaman ko bago magprepare para mamaya.

hm.namomroblema pa ako ngayon.mamaya pa kasing hapon ang xmas party namin.so may konting oras pa para mag prepare.kalahati ng oras ko ay para sa paghahanap ko ng regalo para ki mark.mark.mark.hai naku.ngayon lang ako bibili dahil sa lahat ng oras na pwedeng bumili, ay lagi kaming magkasama.alangan namang kasama ko siya sa pagbili ng regalo na pra sa kanya rin lang naman.diba?

waah!!naloloka na ako kakaisip.hai.bhala na.ang importante naman nun ay saakin galing.hhe.

naku.nakakainis na tlga ha.napupuno na ako.palibhasa kasi hindi humihiwalay sakin.lagi nlng kming magkasama.oo, gustong gusto ko na magkasama kami parati pero ayoko naman sa sobra.para kasing ayaw nya nang humiwalay sakin.at para bang lahat na lang ng lakad ko eh dapat kasama siya.tsk.nkaka alarm na.tsk.ayoko sanang isipin pro yun at yun pa rin ang pumapasok sa isip ko.wah!di ko na alam ang dapat kong gawin.guto ko sanang sabihin sayo ngunit nagdadalawang isip ako.bka kasi pag may nasabi akong mali, eh mag iba ang pagtingin mo sakin.ayoko nun.hai.panu ba ang dapat kong gawin.panu nga ba?

ngayon na naman lang ako nakapagpost sa blog ko.hai naku.ang dami kong namiss.nkakapanghinayang talaga.panu kasi nawawala ang internet connection dito.nakakainis.nagbabayad naman ng tama ba't di mag serbisyo ng tama diba?hm.isa pa.nung nagbalik ang internet connection, ayos na sana ang kaso yun namang mouse namin ang may topak.tsk.whatta life.
pro di bale, ok na naman ngayon eh.
1st day ng intramurals namin ngayon.actuali hindi pa nman official kasi hndi pa ang opening.bukas pa yun.pag insip mong intrams na, parang puro saya di ba?pro ako.prang hindi.di ko alam kung bakit.nawawalan na nga ako ng lakas ng loob.hai.ewan ko ba.hndi ko tlga maintindihan ang aking sarili.