FEBRUARY 18, 2009
nagpsama ako sa kanya sa mananhi ng damit ko para sa nalalapit na
JS prom namin. . .
FEBRUARY 14, 2009
kalayaan ng mga
report cards sa kamay ng aming mga tagapayo sa hapon na iyon.
lampas ala una na ako dumating sa eskwelehan namin na suot ang isang dilaw na blusa.bitbit ang isang paper bag na dahang-dahan na dinadala dahil naglalaman iyon ng mahalagang bagay na ibibigay ko sa hari.
pagdating ko sa eswelehan, nakaramdam ako ng kakaibang sakit na galing sa loob ng katawan ko.hindi ko nga maintindihan kung saan yon galing.naupo ako saglit upang mkapagpahinga at ilang minuto ang lumipas, dumating na ang hari.pinuntahan niya ako sa aking silid-aralan at umupo sa tabi ko.ayun. nagkwentuhan at nagpalipas ng oras.maya-maya ay inabutan siya ng isang kaibigan ng mga bulaklak.yun pala ay para sakin!ang saya ko.yun kasi ang unang beses kong makatanggap ng bulaklak galing sa aking mahal.lumipas ang ilang oras.nagpasyang kaming kumain sa labas.bago kami umalis sa eskwelehan namin ay inutusan ko siya na pumunta sa
locker ko at kunin ang regalo niya sakin.sana ay natuwa naman siya sa regalo ko.labintatlong sulat at isang oso.hha.mga labing-limang minuto pagkatapos ng alas singko nang kami ay dumating sa bayan.kumain kami sa
Biggs.binigyan niya ako ng bracelet na galing sa kanyang ina.pinapabigay raw sakin.hha.
ito ang unang pagkakataon na nabuo ang kamay naming dalawa.wah!!sarap pala sa pakiramdam na ang kamay ng iyong mahal ay nakabigkis sa iyo ring kamay at hawak-hawak niyo ito na para bang wala ng kawala.wala ng takas.at ganoon na lamang.hndi magbabago hanggang sa huli.
g23-giezyl sanchez.
napakasaya ng hapon na ito para sa buong klase ng 3 xenon.wala na kasing nakaschedule pa na teacher na papasok sa hapon.kaya naman kami ay nagdesisyong tumambay na lamang sa bakanteng lote sa likod ng
canteen sa loob ng apat na oras.halos isang oras ang iginugol namin muna sa pag sagot ng mga katanungan na inihanda ni ma'am reapor.at pumunta na kami sa loteng iyon.nandun ang iba pa naming kaklase.nilapitan ko c
giezyl at tinanong ko siya tungkol sa mga plano niya sa darating na araw ng mga puso.pareho kasi kaming naguguluhan sa mga plano namin.napasarap ang kwentuhan namin at umabot ito hanggang mag
dismissal na.hha.napasarap nga.
marami akong natutunan mula sa kanya.sa pag uusap namin kasing iyon ko napagtanto na kahit pala gaano mo nakikitang maayos ang isang relasyon, wala palang perpekto nito.nakita ko na ang mali saakin.naghahangad kasi siguro ako ng perpekto.hindi ko namamalayan na mggng perpekto lamang ito kung matatanggap ko na ito ang kung ano ito.kaya para akong nahimasmasan sa pag uusap na iyon dahil naisip ko na sobrang swerte ko dahil sakin c mark.sakin siya at kung tutuusin ay wala na akong mahihiling pa.
hinding-hindi ko na siya pakakawalan.
